Miasto Elbląg (niem. Elbing) leży na rzece Elbląg, między Druznem a Zalewem Wiślanym. Liczy 130.000 mieszkańców. Gospodarka koncentruje się wokół budownictwa maszyn i turbin oraz produkcji odzieży, drewna i artykułów spożywczych. Znajduje się w nim także port Kanału Ostródzko - Elbląskiego. Stare miasto wraz z kamienicami z 13, 14 i 15 wieku zostało trakcie II Wojny Światowej w większości zniszczone. Jest ono obecnie odtwarzane w swoim pierwotnym stylu. Najistotniejszymi budynkami są: Katedra św. Mikołaja (XIII - XVI wiek), Kościół p.w. Matki Bożej Królowej Polski (XIII - XIV wiek), Kościół pw. św. Jerzego (XIV - XVI wiek) oraz Brama Targowa (XIV - XV wiek).

W 1237 roku zakon krzyżacki wniósł gród w miejscu prehistorycznej osady, aby chronić lubeckich kupców. W 1246 roku gród otrzymał prawa miejskie i był do 1309 roku siedzibą zakonu krzyżackiego.

Funkcjonował do 1370 roku jako miasto hanzeatyckie, dopóki Gdańsk nie zyskał na gospodarczym znaczeniu. W 1454 roku Elbląg odłączył się od zakonu i w 1466 stał się wolnym, polskim miastem.

W 1772 roku znalazł się pod panowaniem pruskim i w XIX wieku rozwijał się jako wielkie centrum gospodarcze Prus Wschodnich. W 1945 roku stał się częścią Polski

W pobliżu portu łodzi motorowych znajdują się strzeżone parkingi. Do Elbląga można również bardzo łatwo dostać się pociągiem. Zakupy robić można zarówno w małych sklepach osiedlowych, jak i w supermarketach, także istnieje możliwość solidnego zaopatrzenia się przed wyruszeniem w dalszą drogę.